Con todo, son consciente de que vivimos nun momento de tránsito: o noso alumnado terá que se desenvolver en ámbitos profesionais que neste momento nin sequera existen e que os obrigará, ademais, a reinventarse en máis dunha ocasión. Pero, por outro lado, o noso alumnado segue enfrontándose a exames memorísticos tradicionais -a denominada EBAU, por exemplo- e a currículos case imposible de abordar nun curso acedémico.
Onte, nunha conferencia que asistín, o profesor David Calle afirmou: non podes xogar co futuro de 50 rapaces, pero si introducir pequenas modificacións na aula. Penso que este termo medio, en determinados niveis, é moi necesario... polo menos, por agora.
Recapitulando parte da información anterior: 
PROS 
 | 
 CONTRAS 
 | 
Cómpre dar resposta aos cambios na sociedade 
 | 
Os filtros para futuros estudos seguen a ser memorísticos 
 | 
Incídese na educación emocional do alumnado, o que lle resultará moi útil cara ao seu futuro laboral 
 | 
A lexislación -currículos- que propicia o cambio metodolóxico non é respectada por actores con forte voz no mundo educativo: editoriais, pais, inspección... 
 | 
Resulta máis motivador para o alumnado 
 | 
A zona de confort 
 | 
Favorece o tratamento individualizado do alumnado. 
 | 
A incerteza que provoca todo o novo 
 | 
Favorece a inclusión  
 | 
Debe sustentarse en contidos curriculares. As experiencias que se comparten neste ámbito non sempre son doadas de atopar 
 | 
Fomenta a autonomía do alumnado 
 | 
Falta apoio das autoridades educativas 
 | 
Prepara a cidadáns críticos 
 | 
Non sempre temos suficiente bagaxe para dar  resposta ao alumnado con altas capacidades. 
 | 
Ningún comentario:
Publicar un comentario