Con todo, son consciente de que vivimos nun momento de tránsito: o noso alumnado terá que se desenvolver en ámbitos profesionais que neste momento nin sequera existen e que os obrigará, ademais, a reinventarse en máis dunha ocasión. Pero, por outro lado, o noso alumnado segue enfrontándose a exames memorísticos tradicionais -a denominada EBAU, por exemplo- e a currículos case imposible de abordar nun curso acedémico.
Onte, nunha conferencia que asistín, o profesor David Calle afirmou: non podes xogar co futuro de 50 rapaces, pero si introducir pequenas modificacións na aula. Penso que este termo medio, en determinados niveis, é moi necesario... polo menos, por agora.
Recapitulando parte da información anterior:
PROS
|
CONTRAS
|
Cómpre dar resposta aos cambios na sociedade
|
Os filtros para futuros estudos seguen a ser memorísticos
|
Incídese na educación emocional do alumnado, o que lle resultará moi útil cara ao seu futuro laboral
|
A lexislación -currículos- que propicia o cambio metodolóxico non é respectada por actores con forte voz no mundo educativo: editoriais, pais, inspección...
|
Resulta máis motivador para o alumnado
|
A zona de confort
|
Favorece o tratamento individualizado do alumnado.
|
A incerteza que provoca todo o novo
|
Favorece a inclusión
|
Debe sustentarse en contidos curriculares. As experiencias que se comparten neste ámbito non sempre son doadas de atopar
|
Fomenta a autonomía do alumnado
|
Falta apoio das autoridades educativas
|
Prepara a cidadáns críticos
|
Non sempre temos suficiente bagaxe para dar resposta ao alumnado con altas capacidades.
|